142-

Ma teynayîgeh a xo de badekaşkenî şahwarî

Şew a yelda şabaşa ma rê, ma azadî şahwarî

Leweyê mergî de ma zerrşêrî lewendî şahwarî

Ma berzfirrî hewarresî, ma adirmizaçî şahwarî

                                               Xerîbzeman

143-

Aax! Mi bêreyê nefese to yo efsunîn kerda

Mi bêreyê boy a porê to yo birsimin kerda

Mi bêreyê awirê to yo tuj û bêhemta kerda

Aax! Çinbîyayîşê to mi sefîl û pelşikte kerda

                                             Xerîbzeman

 (bêhemta=eşsiz)

144-

Wextê demkêşan o şewe derg a dilay a ha

Derd û kêf û zewq û sefa rayarê ma yo ha

Fikr û îlmê ma, zer û zor û zur ra dur o ha

Meydar şexê ma yo qedeh a ci zernîn a ha

                                            Xerîbzeman

145-

Zulfê porê xo, milê mi ra lêfnayo yar

Tîr a awiranê xo daya mi sîne ro yar

Zemherîyê zimeyê eşqî de kils bîyo yar

Dilopê lewanê to rê hesret mend o yar

                                      Xerîbzeman

138-

Efsunê kalmeyê eşqê, mezeyê min o Ya mey a cuybexş

Herî qertî û merdumî şumawirî wa îta ra şeyrî Ya nurbexş

Heme saltanatî wa qurbanê bendetî ya to bibî Ya eşqbexş

Dûyê heznê mi bi to vila benû, kêfê mi bi to yenû Ya kêfbexş

                                                                       Xerîbzeman      

139-

Ma verî heme beran de vadest mendî

Ma heme dostî xodvînan ra ca mendî

Ma barberî kerd ma tim bin de mendî

Hîsîyatê ma şîkya ma fekbeste mendî

                                     Xerîbzeman

140-

Mîyanê şerbe de çi bibo o yenû teber

Laşê kutikî ra nîna boy a misk û e’nber

Hîşê xo hîra bik bişikni zencîr û çember

Domgehê xayînan bixerepnin zîr û zeber

                                      Xerîbzeman

141-

Ey peyleng û meyesgîr û jengbeste

Ey puçmezg û pirrgemar û pêşwerde

Warzii! Ruhtarî û çıxız û merezmende

Bêê! Ma bişimni! Şerabo suro jengşute

                                  Xerîbzeman